Oceń album:
	Opracowanie wizualne:
	Opisy albumu:
	Przydatność:
Oceń miejsce
Oceniać mogą tylko zalogowani użytkownicy.

Ocena miejsca

Trzeba przyznać że Anglicy potrafią znakomicie zadbać o swoje dziedzictwo narodowe. W Stratford można zwiedzać każde miejsce, każdy budynek związany z losami wielkiego dramatopisarza łącznie z grobowcem znajdującym się w kościele Holy Trinity Chuch

Witam w części drugiej spaceru po Stratford na rzeka Avon w opisie wiecej informacji o Wiliamie Szekspirze i jego rodzinie , zapraszam , Andrzej

William urodził się w połowie XVI wieku jako trzecie dziecko Jana(John) i Marii (Mary), matka pochodziła z ziemianstwa. Ojciec pisarza, John pochodził z chłopskiej rodziny, lecz porzucił rolnictwo i przeprowadził się do miasta gdzie z czasem został szanowanym obywatelem, pozniej burmistrzem , miał jednak i mniej chlubne epizody w swoim życiu. Swoją pozycję i majątek zdobył na handlu wełną, wyrobie rękawiczek i lichwie. Bez litości udzielał pożyczek na 25 procent, za co został surowo ukarany przez lokalne władze, zachowala sie również notatka o grzywnie wymierzonej mu za pozostawienie nie sprzątniętych nieczystości przed domem. Młody Szekspir otrzymał bardzo gruntowne wykształcenie w „Grammar School" gdzie uczył się łaciny, historii, literatury antycznej i retoryki. Była to jedyna szkoła, jaką ukończył w swoim życiu . W 1582 roku w wieku osiemnastu lat poslubił o osiem lat starsza Anne (panna młoda była wtedy już przy nadziei). Szybko i beztrosko porzucił wtedy obowiązki małżeńskie i ojcowskie i wyjechal do Londynu. Zaczął grywać w teatrach, potem zaś zajął się pisaniem sztuk i poematów. Szekspir pracował w różnych magnackich rezydencjach jako guwerner, sekretarz, a także aktor w dworskich przedstawieniach. Zdobywał sławę, poszerzał wykształcenie, czytał, poznawał wielu znanych ludzi. Do rodzinnego miasta przyjeżdżał często, dbał o swoja rodzinę, inwestował w nieruchomości. Jako trzydziestoletni zaledwie mężczyzna kupuje tu pierwszą posiadłość ziemską, po której następują kolejne, udane transakcje, mozna by go przyrownac do dobrze prosperującego dzisiaj bezwzglednego biznesmena . Rzadko spotykał się ze swoja najbliższą rodziną, jednak pomagał finansowo swojemu ojcu i dzieciom, pomógł ojcu w zdobyciu tytułu szlacheckiego w 1596 r. Przez cały swój pobyt w Londynie, ciągle starał się o zdobycie jak największych korzyści materialnych: inwestował w kamienice, oraz udzielał kredytów na wysokie oprocentowanie. Szekspir od początku kariery potrafił zadbać o swoje dochody. W Londynie przeprowadził się z The Theatre, do słynnego Globe Theatre, gdzie sprzedawano miejsca stojące za jednego pensa, wbrew powszechnie panującym cenom czterech pensów za miejsce siedzące. Globe Theatre wraz z trzydziestoma siedmioma dramatami Szekspira otworzył swoje podwoje dla niewykształconej biedoty. Ci prości ludzie niezwykle przeżywali koleje losów bohaterów popluwając co rusz to na podłogę, to na scenę przy której tłumnie gromadzili się. W swoim pamiętniku, jeden z aktorów wspomina jak bardzo bał się poślizgnąć na sowicie „okraszonej" scenie w trakcie pojedynku w „Romeo i Julii". To właśnie z tamtych czasów pochodzi słynne powiedzenie "break leg" (złam nogę), którym aktorzy dodają sobie otuchy przed występem . Był on autorem 37 sztuk, chociaz w swoim testamencie nic nie wspomniał o swoich utworach, co stało się powodem licznych spekulacji na temat prawdziwego autora. Pisał kroniki historyczne, komedie oraz tragedie. Za najlepsze komedie uważa się: „Poskromienie złośnicy”, „Stracone zachody miłości”, „Sen nocy letniej”, „Wiele hałasu o nic oraz dramaty „Romeo i Julia”, „Hamlet”, „Makbet”, „Otello”.
Wielki majątek, który posiadał, zdobył dzięki licznym przedstawieniom, ale i również dzięki swoim inwestycjom, które przynosiły mu pokaźne dochody, oraz dużą część jego majątku stanowiły pieniądze z odszkodowań i z licznych procesów, jakie prowadził przeciwko swoim dłużnikom . W 1610 roku William Szekspir powrócił na stałe do swojej rodzinnej miejscowości. 23 kwietnia 1616 roku w wieku 52 lat zmarł w swoim rodzinnym miescie. Jego ciało zostało złożone w prezbiterium kolegiaty Świętej Trójcy.

W czasie poszukiwan w necie informacji na potrzeby tego albumu znalazlem ciekawy tekst na temat Szekspira ktory Wam zacytuje ...

Trójka naukowców – Jayne Archer, Howard Thomas i Richard Marggraf Turley – przekopując się przez historyczne archiwa sądowe i podatkowe, natrafiła na dowody szemranych praktyk biznesowych autora "Hamleta". Jak wynika z raportu opublikowanego na łamach "Daily Mail", Szekspir przez piętnaście lat skupował i przechowywał zboże, słód i jęczmień, a następnie sprzedawał po zawyżonych cenach swoim sąsiadom i lokalnym handlarzom w czasie, gdy w Europie panował głód. Tych, którzy nie mogli zapłacić, ścigał z bezwzględnością, a spływające zewsząd zyski przeznaczał na działalność lichwiarską oraz zakup nowych gruntów. Szekspirowi groziło więzienie za uchylanie się od płacenia podatków, zaś w lutym 1598 roku został postawiony przed sądem za przetrzymywanie 80 buszli słodu lub kukurydzy w czasie panującego deficytu. Lawirując na pograniczu legalności, dramaturgowi udało się zebrać imponujący majątek, który pozwolił mu w 1613 roku – po 24 latach pracy – przejść na emeryturę. Jayne Archer zastrzega jednak, że nie powinniśmy oceniać poczynań Szekspira zbyt surowo, gdyż należy spojrzeć na nie przez pryzmat czasów, w jakich żył. Była to tzw. "mała epoka lodowcowa", okres niezwykle mroźnych zim i nadmiernych opadów deszczu, których wynikiem były słabe plony i rozprzestrzenienie się głodu. Gromadzenie i handel zbożami było więc jedną z metod pozwalających zapewnić rodzinie i najbliższym sąsiadom pożywienie, dzięki czemu Szekspir mógł być postrzegany jako "dobry ojciec, mąż i obywatel Stratford". Znaczenie, jakie odegrał dla lokalnej społeczności w trudnych czasach, znajdowało swe odzwierciedlenie chociażby w jego pomniku grobowym, który początkowo przedstawiał dramaturga trzymającego worek ziarna . Dopiero w XVIII wieku worek z ziarnem został zastąpiony bardziej literackimi elementami – piórem i papierem. Badacze z Uniwersytetu Aberystwyth w Walii odkryli, że słynny dramaturg był w rzeczywistości bogatym biznesmenem wielokrotnie ciąganym po sądach i karanym grzywną za nielegalne gromadzenie żywności i unikanie podatków.


PS Dla milosnikow Szekspira podaje niektore zabawne cytaty z jego dziel :

ANTONIUSZ I KLEOPATRA (V, 2) Kto chciałby wierzyć wszystkiemu, co kobiety gadają, wiedziałby tylko połowę tego co na prawdę robią.Nawet diabeł nie pożre kobiety.

BURZA (II, 2) Żywe toto, czy nieżywe? Jeśli mu jeszcze raz przerwiesz, przysięgam na tę pięść, że obluzuję ci parę zębów.

HAMLET (III, 1) To by był pomysł nie lada położyć się między nogami dziewczyny. Aktorzy nie umieją trzymać języka za zębami, muszą wszystko wypaplać.

HENRYKA IV, CZĘŚĆ I (II, 1) Nigdy nie dają nam nocnika i musimy lać do komina, a wiadomo, że pchły rodzą się ze szczyn jak ze zgniłej ryby. Parszywe to czasy, kiedy złodziej nie może liczyć na uczciwość drugiego złodzieja.

HENRYK VI, CZĘŚĆ I (V, 4) Święta dziewica brzemienna.

JAK WAM SIĘ PODOBA (V, 1) Dlatego prostaku, zechciej odejść - czyli mówiąc wulgarnie - odczep się od tej damy - mówiąc po chłopsku - dziewuchy. Co razem stanowi: odczep się prostaku od tej dziewuchy albo zginiesz.

KRÓL LEAR Mniej pokazuj, niż posiadasz,
Więcej wiedz, niż wypowiadasz,
Mniej pożyczaj, niż odkładasz,
Więcej gromadź, niż przejadasz,
Mniej konkluduj, niż zakładasz,
Więcej zyskaj, niż postradasz,

(I,5) Nie śmiejcie się dziewice płoche, Bo takie zmyślne mam narzędzie, Że gdy nim pomajstruję trochę, Zaraz mniej dziewic na świecie będzie.

RYSZARDA III (I, 2) Nawet diabeł mówi czasem prawdę.

WESOŁE KUMOSZKI Z WINDSORU (I,1) Tak, jeśli się kiedy urżnę, to tylko wraz z ludźmi naprawdę bogobojnymi, nie z takim rozpijaczonym tałatajstwem , Słońce rzuca nieraz swoje promienie na kupę gnoju.

Pozdrawiam z Anglii Andrzej