Oceń album:
	Opracowanie wizualne:
	Opisy albumu:
	Przydatność:
Oceń miejsce
Oceniać mogą tylko zalogowani użytkownicy.

Ocena miejsca

Kościoł du Dôme przykrywa efektowna zlocona kopuła majaca 107 m wysokości ktora jest widoczna niemal z każdego zakątka Paryża. Polecam Andrzej

Zapraszam do czesci 5 spaceru po Paryzu dzisiaj pokaze Wam grob Napoleona Bonaparte w kosciele du Dôme bedacym centralnym punktem paryskiego Pałacu Inwalidów.

Kościół Kopuły" miał początkowo być przeznaczony na mauzoleum Ludwika XIV i jego potomków. Po śmierci Ludwika XIV z pomysłu tego jednak zrezygnowano i dopiero w 1840, kiedy sprowadzono do Francji prochy Napoleona, postanowiono przeznaczyć Kopułę na miejsce wiecznego spoczynku Cesarza, członków jego rodziny i wielkich dowódców wojskowych Francji. Od rana do wieczora oblega go tłum turystów z całego świata. Przyciąga ich potężny sarkofag pod zdobioną freskami kopułą. Spoczywa w nim Napoleon Bonaparte, nie bez przyczyny nazywany przez historyków Bogiem Wojny. Pogromca Rosjan, Anglików, Austriaków i Prusaków zmarł 5 maja 1821 r. na zesłaniu na Wyspie Św. Heleny. W 1840 r. ówczesny król Ludwik Filip zdecydował o sprowadzeniu jego szczątków do Paryża. Zostały pochowane w kościele, którym Bonaparte opiekował się w czasach konsulatu i później także cesarstwa.- Ceremonia pogrzebowa odbyła się dopiero w 1861 roku, czyli równo czterdzieści lat po śmierci Napoleona. Jego szczątki zabalsamowano i umieszczono w sześciu trumnach. Pierwsza jest cyny, druga z mahoniu, trzecia i czwarta z ołowiu, piata z hebanu, szósta zaś z porfiru. To sprowadzone z Finlandii skały magmowe, które mają charakterystyczny czerwony kolor . Sarkofag umieszczono w centralnym punkcie świątyni. Zdobi go epitafium "Niech śpi pod tą kopułą, to hełm na głowę giganta”. To miejsce godne królów. W 1989 r. podczas renowacji kopuły zużyto 12 kg złota, w dodatku od środka zdobią ją freski znakomitego malarza Charles'a de La Fosse. Wokół sarkofagu umieszczono groby innych francuskich wodzów – m.in. Ferdynanda Focha, Sebastiana Vaubana, Louisa Lyauteya i Gerauda Duroca. Spoczywają tam także bracia Napoleona Józef i Hieronim Bonaparte. Pod posągiem Napoleona pochowano natomiast jego syna L'Aiglona, czyli Napoleona II. Majestat miejsca odpowiada sławie człowieka, który tu spoczywa. W otwartej od góry okrągłej krypcie znajduje się sarkofag z czerwonego porfiru. zejscie do krypty strzega dwa ogromne posągi z brązu jeden z nich trzyma jabłko, drugi zaś berło i koronę cesarską . Wokół stoi 12 figur symbolizujących zwycięstwa Napoleona. Kościół-mauzoleum został zbudowany na planie kwadratu. Centralne miejsce zajmuje okrągła kaplica grobowa Napoleona. W narożnikach umieszczono cztery mniejsze, okrągłe kaplice, w połowie długości po bokach są dwie kaplice półokrągłe, a kaplice od strony wejścia i połączenia ze starszą częścią kościoła mają kształt prostokątny. Wszystkie są ze sobą połączone, co umożliwia obejście całego kościoła.

W otwartej krypcie, wydrążonej w centralnym miejscu pod kopułą pochowany został Napoleon Bonaparte, zmarły 5 V 1821 r. na Wyspie św. Heleny. Kiedy w czasie ekshumacji w pazdzierniku 1840 roku przed sprowadzenie zwlok do Francji otwarto jego trumne 20 lat po smierci ukazaly sie zaskakujaco dobrze zachowane zwloki cesarza z otwartymi wygladajacymi jak zywe oczami ,zwloki zabalsamowano i sprowadzono w dniu 15 XII 1840 do Paryza , powoz z trumna Napoleona ciagniety przez 16 koni przejechal pod Lukiem Triumfalnym a Francuzi w czasie powolnego przejazdu klekali oddajac czesc swojemu cesarzowi. Obok pochowano syna cesarza, zwanego Orlątkiem, zmarłego w 1832 r. w Wiedniu. Wnętrze krypty ozdobiono posągami bogiń zwycięstwa autorstwa Jamesa Pradiera, ustawionymi na tle płaskorzeźb ukazujących pokojowe osiągnięcia Napoleona, dłuta Pierre-Charlesa Simmarta. Główny ołtarz z posągiem Chrystusa wykonał w 1852 r. Henri de Triquetti. Kryptę zamyka spiżowa brama odlana z przetopionych armat zdobytych przez wodza pod Austerlitz.
W bocznych kaplicach z lewej strony znajdują się grobowce Hieronima Bonaparte, młodszego brata cesarza, króla Westfalii, marszałka Louisa Lyauteya, bohatera armii z początków XX w. i marszałka Henri de Turenne’a, oficera armii Ludwika XIV, z prawej strony zaś – sarkofag starszego brata Napoleona, Józefa Bonaparte, króla Neapolu i Hiszpanii oraz grobowce dwóch marszałków Francji – Sébastiena Vaubana z czasów Ludwika XIV i Ferdinanda Focha, dowódcy wojsk francuskich z I wojny światowej. Jego nagrobek wykonał w 1937 r. Paul Landowski.

Centralną część kościoła przykrywa efektowna kopuła ozdobiona plafonem Charlesa de La Fosse’a z 1692 r., przedstawiającym św. Ludwika ofiarowującego swój miecz Chrystusowi.

Osobnym kosciolem wchodzacym w sklad Palacu Inwalidow jest Kosciol sw Ludwika Église Saint – Louis des Invalides , przeznaczony specjalnie dla weteranów którzy kiedyś mieli obowiązek codziennego jej odwiedzania. Kosciol ma surowy wystroj jest niemal pozbawiony dekoracji, co mialo odpowiadać charakterowi kompleksu. Pochowano w nim wielu generałów armii francuskiej, a jedyną ozdobą wnętrza są historyczne sztandary zdobyte w różnych epokach przez wojsko francuskie.

W kolejnej czesci w nastepny weekend pokaze Wam paryska Dzielnice Lacinska ktorej nazwa wywodzi się z czasów kiedy studenci i profesorowie Uniwersytetu Sorbony znajdujacego w tej dzielnicy posługiwali się tylko językiem łacińskim. Zapraszam Andrzej

PS umiescilem na forum portalu w dziale ciekawe, przydatne informacje obszerny informator o atrakcjach Paryza ktory znalazlem w necie i tutaj cytuje(nie jestem jego autorem) , zapraszam do lektury osoby planujace wyjazd do Paryza.