Oceń album:
	Opracowanie wizualne:
	Opisy albumu:
	Przydatność:
Oceń miejsce
Oceniać mogą tylko zalogowani użytkownicy.

Ocena miejsca

Interesujace miejsce kultu religijnego od prawie 1400 lat, polecam Andrzej

Witam chcialem Was zaprosic do obejrzenia katedry w Gloucester (czytaj Gloster) jest to najpiękniejsze gotyckie wnętrze jakie widziałem w Anglii. Zdjecia sa sprzed kilku lat zrobione w czasie moich wizyt w Gloucester w latach 2007 i 2009, sorry za jakosc.

Gloucester - miasto usytuowane w dolinie rzeki Severn około 180 km na zachód od Londynu, port nad rzeką Severn, połączony kanałem żeglownym Gloucester-Sharpnes. Około 150 tys. mieszkańców. Gloucester posiada niezwykłą średniowieczna katedre z Xll wieku, doskonale zachowana budowla wyróżniająca się na tle miasta swą 68 metrową wieżą . Widać tam jak na dłoni ewolucję budynku w zmieniajacych sie stylach sztuki. Są też niezwykłe nagrobki, w tym najstarszego syna Wilhelma Zdobywcy – Roberta księcia Normandii, Edwarda II., a także przepiękne kruzganki . Teren otaczający katedrę jest szczególnie atrakcyjny ze względu na wąskie uliczki i pasaże z wieloma wspaniałymi historycznymi budynkami i sklepami .Centrum miasta osadzone na planie krzyża wyznaczają wytyczone jeszcze przez Rzymian, Northgate, Southgate, Westgate i Eastgate. Zaledwie kilka minut spaceru od katedry znajduje się robiąca wrażenie sceneria Victorian Docklands (Wiktoriańskiej Dzielnicy Portowej w XIX wiecznym w rzecznym porcie znajduje się Muzeum Żeglugi Śródlądowej (National Waterways Museum) a w nim statki wszelkich ksztaltow i rozmiarow w pozostałych magazynach portowych znajduje sie Centrum Antyków - Antique Centre oraz lokalny Urząd Miasta - City Council, pozostałe magazyny przekształcono na apartamenty i mieszkania.

Gloucester za czasów rzymskich było znane jako Glevum (albo Colonia Nervia Glevensium) i wchodziło w skład rzymskiej prowincji Brytania. Założone zostało około roku 48 roku n.e. jako centrum handlowe. Początkowo zbudowano tam rzymski fort, który dwadzieścia lat później został zastąpiony przez fortecę. Wokół fortyfikacji wyrosło miasto, któremu cesarz Nerwa nadał status kolonii w 97 roku. Mieszkali tu głównie emerytowani legioniści, którzy jednocześnie byli posiadaczami gruntów wokół miasta. W szczytowym okresie swojego rozwoju Glevum miało około 7 tysięcy mieszkańców. Do dzisiaj pozostało wiele zabytków świadczących o rzymskim okresie w historii Gloucester. Pozostałości rzymskiej bramy można oglądać na ulicy Eastgate, a same ulice Northgate, Southgate, Eastgate i Westgate nadal znajdują się w tych samych miejscach co ich rzymskie odpowiedniki. Ponadto wiele obiektów z czasów rzymskich można oglądać w lokalnym Muzeum Miejskim w Gloucester.

Ciekawostka znaleziona w necie o Gloucester
W 2005 roku po odkryciu masowego grobu z okresu rzymskiego, badania na terenie Gloucester prowadziło Oxford Archaeology Odkrycie masowego grobowca z okresu rzymskiego jest właściwie nieporównywalne w historii brytyjskiej archeologii. Pochówek w Gloucester jest także wyjątkowy przez przypadkowe ułożenie ciał w grobie, gdyż Rzymianie z reguły postępowali bardzo ostrożnie z ciałami swoich zmarłych, chowając je pieczołowicie (choć najpopularniejszym sposobem pochówku była kremacja, stąd w grobowcu składano jedynie urny). Miejsce pochówku jest obecnie zabudowane przez kompleks domów dla emerytów naprzeciwko kościoła Św. Marii Magdaleny, w XII wieku pełniącego rolę szpitala dla trędowatych.Zdaniem archeologów, grobowiec powstał w drugiej polowie II wieku, szkielety dorosłych mężczyzn, kobiet i dzieci leżały przypadkowo ułożone, a ich kości były kompletnie pomieszane. Co może świadczyć o tym, że ciała zostały wrzucone do grobu w sposób bezceremonialny . Niezwykły układ szkieletów doprowadził archeologów do wniosku, że szczątki te należały do ofiar epidemii. W tym czasie miał miejsce wybuch zarazy antoniańskiej, którą prawdopodobnie identyfikuje się z ospą, która nawiedziła Imperium Rzymskie w latach 165-189. Zaraza zabijała szybko, nie pozostawiając śladów na kościach i dlatego nie powinien dziwić fakt, że szkielety nie noszą śladów choroby. Chorobę sprowadzili rzymscy żołnierze powracający z kampanii wojennej w Mezopotamii. Epidemia pozbawiła życia dwóch rzymskich cesarzy: Lucjusza Werusa (w 169 r. n.e.) i Marka Aureliusza (w 180 r. n.e.). Szacuje się, że w czasie trwania epidemii choroba mogła zabić nawet do pięciu milionów ludzi, mogło to oznaczać śmierć od 7 do 15% populacji Cesarstwa Rzymskiego!. Jako jeden z pierwszych zarazę opisał słynny grecki lekarz Galen, który przybył do Rzymu na wezwanie obu cesarzy. Zaraza ta była oceniana przez niektórych historyków jako decydujące wydarzenie w historii Imperium Rzymskiego, które przyczyniło się do pozniejszego upadku cesarstwa, jej skutki były katastrofalne. Armia rzymska w jej wyniku została zdziesiątkowana, Cesarz Marek Aureliusz musiał odłożyć ofensywę przeciwko plemionom germańskim do czasu odbudowania armii po stratach powstałych w wyniku zarazy. Choroba dotknęła także poważnie ludność cywilną. Niektóre przekazy mówią, że małe miasteczka w Europie czy w Italii straciły w czasie epidemii wszystkich swoich mieszkańców.

Zapraszam na krotki spacer po katedrze, pozdrawiam z Anglii ,Andrzej