Witam w czesci drugiej, dzisiaj pokaze Wam Baptysterium i Katedre (tylko z zewnątrz), zapraszam Andrzej
Najlepszą porą na zwiedzanie Pizy jest poranek, zanim zdążą tu dotrzeć liczne autokarowe wycieczki, lub późne popołudnie, gdy większość z nich już opuści miasto. Przez większą część dnia w rejonie katedry panuje taki tłok, że zwiedzanie przestaje być przyjemnością. Na pobieżne zwiedzenie Campo dei Miracoli trzeba przeznaczyć godzinę, ale ze względu na liczbę i jakość atrakcji bardziej zainteresowani tematem mogą spędzić na placu nawet pół dnia, mnie zajęło to prawie 3 godziny.
Troche historii miasta (cytat z Wikipedii)
Miasto od 180 roku p.n.e. weszło w skład Imperium Rzymskiego jako Portus Pisanus. W 313 roku Piza stała się chrześcijańskim biskupstwem. W roku 1081 uzyskuje prawa miejskie i zrzeczenie się księcia Toskanii wszelkiej jurysdykcji. Piza wzbogaciła się w tym okresie na łupach pochodzących z kampanii przeciwko Saracenom na Sycylii i Sardynii. Dzięki bliskiej odległości od morza Piza stała się ważnym portem handlowym. Po upadku cesarstwa rzymskiego miasto walczyło z Saracenami. Brało też udział w wyprawach krzyżowych, dzięki czemu Piza zdobyła wpływy handlowe w Syrii i wzmocniła swoja pozycję wśród innych miast włoskich. W 1081 roku miasto otrzymało prawa miejskie, ale w 1284 roku Pizę podbili Genueńczycy. Od tego czasu miasto zaczęło podupadać aż w końcu zostało podbite przez Florencję. Chlubą Pizy jest uniwersytet założony w 1343 roku, jest on jednym z najstarszych uniwersytetów w świecie.
W Pizie opróc zabytkow zgromadzonych na Polu Cudow znajdują się liczne muzea z ciekawymi eksponatami. Jeśli zostaniecie w Pizie dluzej niż kilka godzin warto wybrać się do Museo dell'Opera del Duom, w którym przechowywane są skarby baptysterium i katedry, a także Museo Nazionale di San Matteo, w którym znajdują się dzieła malarzy i rzeźbiarzy z Pizy i Florencji oraz Museo delle Sinopie, który posiada zbiory szkiców fresków ozdabiających monumentalny cmentarz Campo Santo.
Baptysterium (Battistero di San Giovanni)
Okragle Baptysterium pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, budowano od 1152 r. aż do XIV w. stoi naprzeciwko katedry. Wzniesiono go na planie koła, z podwójną kopułą. Budowla u góry ozdobiona jest przez koronkową fasadę. Jest to największe baptysterium we Włoszech, jej obwód środkowy wynosi 107,25 m. Biorąc pod uwagę rzeźbe św. Jana Chrzciciela na szczycie kopuły, obiekt jest o kilka centymetrów wyższy od Krzywej Wieży. Portal z widokiem na fasadę katedry jest otoczony przez klasyczne kolumny, podczas gdy wewnętrzne filary są wykonywane w bizantyjskim stylu. Wnetrze jest ogromne ale zaskakująco proste i pozbawione dekoracji. Projekt budynku wykonał Diotisalvi, natomiast budowę ukończyli Giovanni Pisano i Nicola Pisano. Okragla bryła budowli i jej proporcje to dzieła architektury romańskiej, zdobiące elewacje pinakle i trójkątne szczyty są dziedzictwem gotyku, wewnątrz zaś dostojny rytm półkolistych arkad zapowiada nadejście renesansu. Budowe po 130 latach prac, doprowadzono do końca około roku 1280. W ostatnim etapie budową kierowali Nicolo Pisano i jego syn Giovanni - oni też, razem z uczniami, są autorami rzeźb zdobiących baptysterium. Znaczna część oryginalnej dekoracji została przeniesiona do katedralnego muzeum, a na elewacjach pojawiły się wierne, współcześnie wykonane kopie. Czerwono-białe pokrycie kopuły nawiązuje do barw republiki pizańskiej. W ascetycznym wnętrzu zwraca uwagę basen chrzcielny z połowy XIII w., zwieńczony postacią św. Jana Chrzciciela, oraz ambona Nicola Pisana z 1260 r., ozdobiona reliefami. Dzieło jest uznawane za najwybitniejszy przykład wczesnego renesansu w rzeźbie włoskiej. Artysta pozostawał pod wyraźnym wypływem sztuki starożytnej: w scenie pokłonu Trzech Króli Madonna wygląda jak dostojna rzymska matrona, a brodaci królowie przypominają antycznych filozofów. Z kolei wśród podtrzymujących pulpit postaci, wyobrażających chrześcijańskie cnoty, można odszukać muskularną figurę Herkulesa, symbolizującą Męstwo.
Katedra Santa Maria Assunta p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Sercem placu jest Santa Maria Assunta Duomo, czyli trzynawowa katedra. Pochodzi ona z XI wieku , zbudowana w latach 1063-1118 w stylu romańskim, choć prace przy jej ozdabianiu ciągnęły się jeszcze przez dwa stulecia, nie licząc późniejszych ingerencji. Budowę katedry Santa Maria Assunta Piza, rozpoczęto dzięki funduszom pozyskanym po złupieniu saraceńskich piratów w Palermo. Do jej budowy zostały wykorzystane bloki z wczesniejszych rzymskich budowli. Wewnątrz można znaleźć wpływy bizantyjskie, w postaci charakterystycznych łuków i mozaik. Fasada wykonana jest z białego i szarego marmuru. Po wielkim pożarze w 1595 odbudowana w 1604 roku. Fasada katedry w stylu lombardzkim ozdobiona kolorowym piaskowcem oraz płytkami ze szkła i majoliki łączy w sobie wpływy architektury bizantyjskiej, arabskiej i normandzkiej, tworząc romanizm pizański.Twórca tego stylu był jeden z najwybitniejszych włoskich architektów - Buscheto. Ta marmurowa budowla ma 48 metrów wysokości (bez szczytu kopuły) i zachwyca przede wszystkim wspaniałą kolorystyka wnętrza. Ułożony na przemian ciemny i jasny marmur oddaje doskonałość podziałów. Najcenniejsze zabytki to południowe drzwi wykonane z brązu (z roku 1180) przez Bonannusa, mozaika Chrystus w Majestacie (1302) w apsydzie i ambona (1302-1311) autorstwa Giovanniego Pisano .Niegdyś głównym wejściem do kościoła była tzw. Porta di San Ranieri - drzwi umieszczone w południowej części transeptu, a więc zwrócone w stronę środka placu. Dziś są to jedyne z czterech drzwi wykonanych z brązu (ok. 1180 r.) przez Bonanna Pisana, jakie dotrwały do naszych czasów, wykazują silne wpływy greckie i rzymskie. Zostaną wkrótce zastąpione kopią, a oryginał zostanie umieszczony w muzeum katedralnym. Wyobrażone na nich zostały sceny z życia Chrystusa i Maryi, zaskakujące swą siłą wyrazu, prostotą i jednocześnie wyjątkową plastycznością.
Zapraszam na wspólne zwiedzanie , Andrzej
PS w następnej (ostatniej) części zabytkow Pizy skupionych na Placu Cudow pokaze Wam wnętrze katedry.
Andrzej
7 
zobacz porady lub dodaj kolejne
4
