Witam , zapraszam Was na krotka wycieczke po malym miasteczku St Albans polozonym w dolinie rzeki Ver (doplywie Tamizy) , lezacym (ok 30km) od Londynu, majacego ok 65 tysiecy mieszkancow.
Miasto ma bardzo bogata historie siegajaca ponad 2000 lat , ok roku 43 ne. okupujacy Anglie Rzymianie zalozyli tu miasto Verulamium , ktore w roku 60 ne stalo sie stolica (municipium) rzymskiej Brytanii . Miasto zostalo zniszczone w czasie powstania Boudiki w latach 60-61 n.e.(zbuntowane przeciwko Rzymianom zjednoczone plemiona celtyckie pod przewodnictwem Boudiki) i ponownie odbudowane z duzym rozmachem a w roku 275 otoczone kamiennymi murami miejskimi ktorych fragmenty mozna ogladac w parku Verulamium. Tradycja głosi, że to właśnie tutaj rzymski żołnierz imieniem Alban został skazany na śmierć za udzielenie schronienia chrześcijańskiemu księdzu. Żołnierz ów stał się pierwszym brytyjskim męczennikiem i w związku z jego kultem trwała późniejsza rozbudowa miasta. Po odejściu armii rzymskiej w 410 roku, miasto powoli zaczęło podupadać. - juz wtedy na miejscu egzekucji istniała pierwsza skromna świątynia. W V wieku powstał w mieście pierwszy zakon benedyktyński. Kolejne opactwo powstało w roku 793 z inicjatywy Offy, króla Mercji (srodkowej Anglii). Offa założył tu opactwo dedykowane Albanowi, dookoła opactwa wyrosło miasto. Materiał budowlany ze zniszczonych budynków rzymskich wykorzystano do rozbudowy m.in. targu miejskiego i opactwa i katedry. Istniejąca do dziś wieża opactwa została wzniesiona niedaleko miejsca egzekucji św. Albana z kamieni pochodzących murow miejskich Verulamium. Osadnictwo rozrastało się takze wokół innego klasztoru benedyktyńskiego, założonego w latach 900-950 przez opata Ulsinusa (znanego także jako Wulsin). W 1077 normanski opat Paul z Caen rozpoczął budowę opactwa, używając w tym celu materiału budowlanego z ruin rzymskiego miasta Verulamium. Jak podaje XIII-wieczny benedyktyński kronikarz Matthew Paris, opat Ulsinus (Wulsin) ufundował trzy kościoły w roku 948, ze względu na rosnącą liczbę pielgrzymów, przybywających aby oddać cześć św. Albanowi. Były to: kościół pw. św. Stefana, kościół pw. św. Piotra i kościół pw. św. Michała; zostały one zbudowane w równej odległości od opactwa. Opat Ulsinus w 948 założył także szkołę (St Albans School – mieszczącą się do dziś w bramie głównej opactwa). Począwszy od X wieku w centrum miasta odbywał się targ. Z inicjatywy XIV opata Paula de Caen w roku 1077 rozpoczęto budowę kościoła przy opactwie (to dzisiejsza katedra) , która zakończyła się w roku 1089. Kościół miał ponad 105-metrową wieżę (350 stóp) . W roku 1154 opat St Albans został oficjalnie uznany głównym opatem Anglii. W roku 1190 John de Cella (znany także jako John of Wallingford) rozpoczął rozbudowę opactwa, którą ponawiano w latach 1257–1320, lecz z przyczyn finansowych nigdy nie ukończono . W roku 1213 w opactwie w St Albans powstał pierwszy szkic Magna Carta(Wielka Karta Swobod-regulujaca stosunki pomiedzy krolem a poddanymi dzisiaj mozna by powiedziec pierwowzor konstytucji). W roku 1290 przez centrum miasta przeszedł orszak pogrzebowy Eleonory Kastylijskiej, a na placu targowym przy wieży zegarowej umieszczono krzyż o wielkiej wartosci- 100 funtów. 22 maja 1455 roku St Albans było miejscem pierwszego starcia w wojnie Dwóch Róż. II bitwa pod St Albans miała miejsce 12 lutego 1461 i była najkrwawszą bitwą owej wojny – zginęło ok. 6000 osób. Król Edward w roku 1535 uznał przywileje targowe miasta. W roku 1553 miasto otrzymało 'Królewskie Prawo" (Royal Charter) na prowadzenie targu miejskiego. Krzyż został zniszczony i usunięty w roku 1701. W roku 1877 kościół pw. św. Albana uzyskał status katedry.W środy i w soboty odbywa się (od X wieku) najstarszy targ w Anglii (centrum miasta, ulice: St Peter's oraz Market Place
Katedra St Albans (The Cathedral and Abbey Church of Saint Alban)
Katedra na wzgorzu ma 84 metry dlugosci i jest jedna z wiekszych w Anglii . Najstarsze zachowane fragmenty pochodzą z XI w.: wieża, transepty i część nawy z półokrągłymi, normańskimi łukami i oknami. W XIII w. nawę powiększono do obecnych rozmiarów. Z tego okresu pochodzą ostre gotyckie łuki w stylu wczesnego gotyku angielskiego. W XIX w. katedre poddano renowacji, ratując ja od zniszczenia i przywracając dawną świetność miejsca modlitwy od ponad 1700 lat. Pielgrzymi szczegolnie w okresie Sredniowiecza podróżowali do miejsca stracenia Albana, przyciągani przez wieści o cudach i uzdrowieniach. Alban , obywatel rzymskiego miasta Verulamion przyjal chrzest po tym jak zapewnil schronienie przesladowanemu chrzescijanskiemu kaplanowi , zostal skazany przez Rzymian za odmowe wyrzeczenia sie swojej nowej wiary i zostal pochowany na wzgorzu w miejscu gdzie teraz stoi katedra . We wnetrzu katedry w tylnej czesci znajduje sie jego symboliczny grob, miejsce pielgrzymek od setek lat . Nikt nie zna daty budowy pierwszego kosciola wybudowanego na miejscu smierci Albana , z zapiskow historycznych wynika , ze krol Mercji Offa ufundowal w tym miejscu w roku 793 wiekszy kosciol wraz z opactwem Benedyktynow . Pierwszy normandzki opat Pawel z Caen calkowicie przebudowal kosciol w stylu normanskim w latach 1077-1115 , do budowy uzyto cegiel i kamieni z opuszczonego rzymskiego miasta .Budynek wraz z 44 metrowa wieza sa nadal w duzej mierze zachowane . Od XII wieku budynek zostal rozbudowany w stylu staroangielskim (pozny gotyk) a po zawaleniu sie 5 lukow nawy glownej w roku 1323 odbudowano go w stylu pelnego gotyku , przez setki lat opactwo bylo celem pielgrzymek do grobu sw Albana , pierwsze pisane wzmianki o tym zwyczaju pochodza z roku 429 ne. We wnetrzu katedry znajduje sie kamienna przegroda nawy glownej (powstala ok roku 1360) ktora oddziela czesc publiczna nawy od pomieszczen choru , wneki sa puste , poniewaz rzezby przedstawiajace swietych zostaly zniszczone po rozwiazaniu i zamknieciu klasztoru na polecenie krola Henryka VIII w roku 1539 . Krolewski urzednik sprzedal budynek wladzom miasta i ustanowiono tam anglikanski kosciol parafilany , miasto nie mialo wystarczajaco duzo srodkow na utrzymanie tak duzego kosciola i przez nastepne 300 lat znaczna czesc budynku ulegla zniszczeniu , dopiero w XIX wieku (1877) gdy kosciol opactwa zostal uznany za katedre utworzonej diecezji sw Albana uznano potrzeba gruntownej renowacji , dzis jest to kosciol diecezjalny dla dwoich hrabstw a w jego nawie biskup wyswieca nowych ksiezy . W chorze znajduje sie tron biskupi (po lacinie -cathedra) oraz stalle dla ksiezy i choru , we wnetrzu katedry znajduje sie grob Nicholasa Brakespera ktory w roku 1154 zostal jedynym w historii angielskim papiezem Hadrianem IV , na wiezy zainstalowany jest 12 dzwonny carrilion , wspanialy kamienny oltarz glowny katedry zostal wzniesiony w roku 1484 przez opata Wiliama z Wallingford , znajdujace sie we wnekach rzezby oraz krzyz zostaly odnowione w XIX wieku . W czesci polnocnej nawy poprzecznej znajduje sie okragly witraz –Okno Rozy , a w tylnej czesci katedry znajduje sie Kaplica Matki Boskiej , wybudowana w XIV wieku ktora po zamknieciu kosciola w czasach krola Henryka VIII pelnila funkcje szkoly, kaplice odnowiono ale ornamentacja okien i figur pozostala nienaruszona od wiekow. W kaplicy tej wykorzystywanej przez przedstawicieli roznych wyznan chrzescijanskich odbywaja sie msze rzymskokatolickie , raz w miesiacu nabozenstwa luteranskie w jezyku niemieckim oraz regularne nabozenstwa Kosciola Ortodoksyjnego .
Pozdrawiam z Anglii, Andrzej
Andrzej
6 
zobacz porady lub dodaj kolejne
3
