• Witamy
  • Pokaż cały świat
  • Europa
  • Ameryka Południowa
  • Ameryka Północna
  • Afryka
  • Azja
  • Oceania
Mediolan -kosciol z freskiem Leonarda da Vinci -Ostatnia wieczerza oraz Kaplica Portinari
Andrzej Andrzej
Andrzej
Data: 07-08-2016 06:14
Wszystkie punkty:140 z 234 pkt.
Ocena albumu: ocena ocena ocena ocena ocena 2.99
Głosy: brak
Opracowanie albumu:139 z 165 pkt.
Komentarze: 4
Porady praktyczne: 5
Wizyty: 1472
Mediolan -kosciol z freskiem Leonarda da Vinci -Ostatnia wieczerza oraz Kaplica Portinari
Witam, dzisiaj zapraszam Was na krotka wizyte w dwoch interesujacych sakralnych miejscach Mediolanu, na poczatek krotka wizyta w kosciele Santa Maria delle Grazie gdzie Leonardo da Vinci pomiędzy 1495 i 1497 rokiem, namalował w reflektarzu fresk Ostatnią Wieczerzę (Ultima Cena) będącą jedną z najsłynniejszych dzieł malarskich, oraz do kaplicy Portinari w Bazylice Sant'Eustorgio.

Przedstawie Wam cytaty informacji ktore udalo mi sie znalesc w necie na temat pokazywanych w galerii miejsc (nie jestem ich autorem), zapraszam.
Cytat- 1 Kosciol Santa Maria delle Grazie początkowo został wzniesiony w stylu gotyckim według projektu architekta Guiniforte Solari, prace zostały zakończone około 1490 roku. Dwa lata później na życzenie Lodovica Sforzy została częściowo przebudowana przez Bramantego, nad zakończonymi pół¬koliście ramionami transeptu i prezbiterium wznosi się kopuła, dookoła której biegnie galeria. Planowane również było unowocześnienie, ale nie zdążono tego zrobić przed przybyciem Francuzów, dlatego też kościól stanowi swoiste połączenie dwóch stylów. Również Bramantemu przypisuje się marmurowy portal. Nieopodal niego znajdował się klasztor dominikański, siedziba inkwizycji mediolańskiej. Po przeszło wieku od jego wyburzenia, w 1778, zostały przeprowadzone mozolne prace restauracyjne pod okiem Luki Beltrami’ego.Boczne wyjście z kościoła Santa Maria delle Grazie prowadzi na tchnące spokojem i równowagą krużganki Bramantego; stąd (a jeszcze lepiej z zewnątrz) widoczny jest szesnastoboczny bęben, na którym spoczywa kopuła. Krużganki kryte portykami stanowią wejście do Sagrestia Vecchia (Zakrystii), z 1499 i odrestaurowanej w 1982. Prawdziwym jednak powodem napływu turystów do tego kosciola jest Cenacolo Vinciano (refektarz), gdzie Leonardo da Vinci pomiędzy 1495 i 1497 namalował fresk Ostatnią Wieczerzę (Ultima Cena), będącą jedną z najsłynniejszych dzieł malarskich. Stworzona na jednej ze ścian refektarza, scena przedstawia Chrystusa, który mówi Apostołom, iż jeden z nich go zdradzi. Konserwacja malowidła od zawsze była bardzo problematyczna, przede wszystkim z powodu techniki, jakiej użył Leonardo, bardziej zbliżonej do malowania na płótnie niż freskowi, który jest bardziej odporny na oddziaływanie atmosferyczne i przede wszystkim na działanie czasu.

Cytat -2 Dzieło cudem przetrwało do naszych czasów. Leonardo użył farby olejnej i tempery, rezygnując z techniki fresku. Eksperyment nie był udany, malowidło bardzo szybko zaczęło się wykruszać. Potem było coraz gorzej. Wojska napoleońskie urządziły w refektarzu koszary, pogłębiając zniszczenie. Później w ścianie wykuto drzwi, nieodwracalnie niszcząc część obrazu. W czasie II wojny światowej na budynek spadła bomba - "Ostatnia Wieczerza" zabezpieczona workami z piaskiem na szczęście nie ucierpiała. Ostatnia restauracja obrazu trwała od 1978 do 1999 roku. Po utwardzeniu podłoża i usunięciu dotychczasowych przemalowań odsłonięto autentyczne, subtelne kolory.

Cytat-3 Ostatnia Wieczerza to malowidło ścienne Leonarda da Vinci, wykonane w refektarzu klasztoru przy Santa Maria delle Grazie w Mediolanie przedstawiające Ostatnią Wieczerzę Jezusa z Apostołami.Malowidło powstało na zamówienie księcia Mediolanu Ludovico Sforzy. Da Vinci malował fresk przez 3 lata. Posłużył się on nietypową techniką, która okazała się nietrwała – mimo wielu renowacji fresk jest nadal w złym stanie (w maju 1999 zakończono wielką konserwację malowidła pod kierownictwem Pinin Brambilli Barcilon; prace konserwacyjne trwały pięciokrotnie dłużej niż malowanie dzieła).Podziwiane jest głównie ze względu na zachowane w nim proporcje, oraz symetrię, wyrażoną głębią pomieszczenia, w której wraz z Jezusem ucztują apostołowie, jak również ze względu na naturalizm obrazu i bijącą z niego iluzję rzeczywistości. W cynowych naczyniach i szkle pierwotnie odbijały się szaty apostołów, lecz detale te zostały bezpowrotnie utracone.

Oto co udalo mi sie znalesc na wloskich i angielskich stronach o historii Bazyliki Sant'Eustorgio i Kaplicy Portinari -(skrocone cytaty)

Kaplica Portinari (ang.Portinari Chapel, włoski: Cappella Portinari) jest to renesansowa kaplica przy Bazylice Sant'Eustorgio w Mediolanie. Budowe rozpoczeto w 1460 roku, a zakończono w 1468 roku. Kaplica została zamówiona przez Pigello Portinari florenckiego szlachcica (1421-1468), który byl bankierem Medyceuszy w 1452 budynek miał funkcjonować jako rodzinna kaplica i kostnica oraz pomieszczenia dla relikwii św Piotra z Werony, który jako patrona inkwizytorów, miał szczególne znaczenie dla dominikanów Sant'Eustorgio w ich klasztorze mieściła się inkwizycjia mediolanska od 1230 roku. Kaplica znajduje się na wschodnim krańcu Bazyliki Sant'Eustorgio. Z zewnątrz jest to zwarta kubatura budynku z cegły z niższym dachem. Korpus główny kaplicy jest zwieńczony kopułą z spadzistym dachem, wewnetrzne sciany kaplicy maja freski stworzone przez Vincenzo Foppa, marmurowy grobowiec stworzyl Giovanni di Balduccio (uczeń Giovanni Pisano). Kaplica jest ozdobiona malowidłami z XV wieku autorstwa Vincenza Foppy między innymi Zwiastowanie, wizerunek św. Piotra, czy Wniebowzięcie, zawiera tez szereg obrazów anonimowych artystów, w tym takich jak freski Miracolo Miracolo della nuvola e della Falsa Madonny oraz ilustrację męczeństwa św Piotra Męczennika .

W Bazylika S. Eustorgio, miała swoją siedzibę święta Inkwizycja mediolanska, a kościół nosi swą nazwę od imienia biskupa Mediolanu. Najstarsze pozostałości pierwszego powstałego tu kościoła pochodzą z IV wieku, kosciol nazwano na cześć św Eustorgius, biskupa Mediolanu, dzieki któremu, według legendy, przeniesiono relikwie trzech króli z Konstantynopola do Mediolanu. Istnieją dowody, że w roku pięćset piętnastym wybudowano nowy kościół , który po renowacji w IX wieku nabral cech romańskich . Kościół przeszedł wiele transformacji , ale zachowano architekture świątyni i jej malowidła ścienne , namalowane o historii życia Świętego Piotra mediolańskiego przez malarza Vincenzo Foppa , a także rzeźby Giovanniego di Balducci. W XIV i XV wieku do bazyliki zostały dołączone liczne renesansowe kaplice, ufundowane przez bogate rodziny. Przez wieki bazylika była miejscem pielgrzymek do relikwii należących do trzech króli , którzy przynieśli dary dla Jezusa . W XII wieku po zdobyciu Mediolanu przez Fryderyka Barbarosse na rozkaz cesarza niemieckiego przeniesiono do Kolonii szczatki trzech królów, gdzie przebywają do dziś w katedrze w Kolonii. W roku 1903, mały fragment relikwii wrócił z Kolonii do Bazyliki św Eustorgius. Główne atrakcje to renesansowa kaplica św Eustorgio, kaplica Portinari , kaplica Brivio i kaplica Visconti. Pod ołtarzem kościoła znajduja sie szczątki św Eustorgiusa. W 1764 r. w podziemiach bazyliki znaleziono skarb zawierajacy zlote monety cesarza Konstantyna Wielkiego.



Lista zdjęć
40
Najbliższe albumy
Porady praktyczne 5
Każdy zalogowany Użytkownik może tu dodać swoje porady praktyczne dotyczące miejsca / kraju.
Uwaga! Zanim dodasz poradę praktyczną sprawdź, czy taka informacja już nie istnieje. Powtarzające się lub nic nie wnoszące porady będą usuwane.
reklama WorldBook
Komentarze 4
nowy komentarz niezalogowanego Użytkownika
Zarejestruj się i korzystaj z pełnej funkcjonalności portalu.
Uwaga! Administracja zastrzega sobie prawo do usunięcia komentarza