Oceń album:
	Opracowanie wizualne:
	Opisy albumu:
	Przydatność:
Oceń miejsce
Oceniać mogą tylko zalogowani użytkownicy.

Ocena miejsca

Bazylika świętego Antoniego w Padwie należy do najważniejszych miejsc pielgrzymkowych nie tylko we Włoszech ale i w całej Europie.

Witam w mojej kolejnej odslonie urokow Padwy, dzisiaj pokaze Wam wnetrze Bazyliki św. Antoniego (tego świętego od rzeczy zgubionych).

Aby wszystko bylo jasne, nie jestem ksiedzem, nie naleze do zadnego kolka rozancowego, raczej daleko jestem od spraw boskich, ja koscioly zwiedzam a nie modle sie w nich, a poniewaz w wielu starych i bardzo starych kosciolach zapisana jest historia, nasze chrzescianskie korzenie, chetnie zwiedzam takie miejsca, podziwiam kunszt dawnych mistrzow pedzla czy dluta, w burzliwych dawnych czasach historii Europy w buntach, rewolucjach czy wojnach niszczono domy, palace, zamki a koscioly w wiekszosci oszczedzono i dzisiaj mozemy ogladac swietne freski, oltarze, czy duze obrazy najlepszych starych malarzy, takie jest wlasnie wnetrze Bazyliki, część zabytków skrywanych w murach świątyni jest bezcenna, możemy podziwiać tu m.in. rzeźby Donatella oraz freski następców Giotta, którymi byli Altichiera da Zevio i Giusta de' Menabuoi. Wewnątrz naprawdę jest co zwiedzać i nie jest to miejsce interesujące tylko z punktu widzenia religijnego. Pielgrzymi przyjeżdżają tutaj dosłownie z całego świata.

Ja zdecydowalem sie rozpoczac moje zwiedzanie Padwy wlasnie od Bazyliki, bylo dosyc wczesnie rano i nie bylo jeszcze wielu turystow we wnetrzu. Prawie każda osoba z tłumu turystów i wiernych odwiedzających to miejsce ręką dotyka marmurowego ołtarza. Niektórzy wrzucają tutaj swoje listy z intencjami do św. Antoniego.Jest bardziej popularny we Włoszech niż Matka Boża i Jezus Chrystus – opowiadają księża z Italii. Ponoć przy jego grobie odbyło się już wiele cudów, dlatego ludzie tłumami przychodzą oddać cześć i modlitwę świętemu, zostawiając świece, medaliki i fotografie. Mówi się, że ściana grobu jest stale ciepła, bo tylu pielgrzymów jej dotyka, że tworzy się pewna niesamowita moc. Polecam poświęcić bazylice więcej czasu, bo jest naprawdę warta uwagi.
Przy bazylice znajduje się Kaplica Relikwii, w której w kryształowych relikwiarzach pielgrzymi oglądają krtań, żuchwę i język św. Antoniego. Tuż obok znajduje się trumna z ciałem świętego. Prawie każda osoba z tłumu turystów odwiedzających to miejsce ręką dotyka marmurowego ołtarza. Niektórzy wrzucają tutaj swoje listy z intencjami do św. Antoniego. Całością opiekują się zakonnicy, którzy prowadzą na terenie kompleksu swoje wydawnictwo, siedzibę stowarzyszenia, sklep z pamiątkami i muzeum. W sąsiedztwie bazyliki znajduje się konfraternia Scuola del Santo. Powstała tuż po śmierci św. Antoniego, by kontynuować jego myśl i dzieło. Piękne marmurowe schody prowadzą na piętro, gdzie kryje się „mały wielki” klejnot padewskiego renesansu: 18 malowideł pokrywających ściany prostokątnej Sali, które przedstawiają życie św. Antoniego. Trzy z nich są dziełem młodego Tycjana. Nie ma tu ani centymetra niezamalowanej powierzchni, a freski zachowały się w znakomitym stanie.

Kiedy robilem zdjecia w kaplicy relikwii, zblizenia szczeki i jezyka swietego, mam wątpliwości czy szczęka z wyszczerzonymi zębami nie powinna spoczywać jednak razem z całym ciałem świętego, podszedl do mnie jeden z zakonnikow i powiedzial po wlosku basta un luogo sacro co zrozumialem jako dosyc to swiete miejsce.
Bazylika powstała w latach 1232-1307, jest zbudowana w stylu romańsko-gotycko-bizantyjskim, najpiękniej wygląda z lotu ptaka, gdyż widać 8 kopuł, które stanowią monumentalną strukturę budowli.
Św. Antonii urodził się pod koniec XII w. w Lizbonie, w Portugalii. W czasie swojej podróży na Bliski Wschód jego statek rozbił się na wybrzeżu Włoch. Postanowił tu zostać do końca swojego życia. Był kaznodzieją i teologiem. Przypisuje się mu liczne cuda. Na jego msze przychodziło tak wiele osób, że nie mogły się one pomieścić w żadnym z kościołów. Św. Antonii zmarł w 1231 r., a już rok później był kanonizowany. Wówczas podjęto decyzję o budowie bazyliki, w której miały znajdować się szczątki świętego. Ostatecznie budowę ukończono na początku XIV w. Wiecej o samej budowli w czesci drugiej.

Zrobilem ponad setke zdjec z tego miejsca a wiec wkrotce czesc druga Bazyliki i bedzie to ostatnia galeria z Padwy, bo w kolejce czeka nastepne miasto ktore odwiedzilem Mantua (Mantova), pozdrawiam ze slonecznej dzisiaj Anglii, Andrzej