• Witamy
  • Pokaż cały świat
  • Europa
  • Ameryka Południowa
  • Ameryka Północna
  • Afryka
  • Azja
  • Oceania
Mantova Palazzo Ducale cz-2
Andrzej Andrzej
Andrzej
Data: 15-04-2017 03:58
Wszystkie punkty:149 z 234 pkt.
Ocena albumu: ocena ocena ocena ocena ocena 3.18
Głosy: brak
Opracowanie albumu:148 z 165 pkt.
Komentarze: 1
Porady praktyczne: 4
Wizyty: 869
Mantova Palazzo Ducale cz-2
Witam w drugiej czesci spaceru po wspanialych komnatach Palacu Ksiazecego, zgodnie z obietnica dzisiaj zacytuje Wam wiecej informacji o panujacym w Mantui prawie 400 lat rodzie Gonzagow, zapraszam do lektury i ogladania zdjec, pozdrawiam swiatecznie z Anglii , Andrzej

Cytat pierwszy –podaje zrodlo- pl.wikipedia.org/wiki/Gonzagowie
Gonzagowie – włoski ród arystokratyczny panujący w księstwie Mantui w latach 1328-1708. W 1328 r. Ludwik (wł. Luigi) Gonzaga (zm. 1360 r.) objął władzę w Mantui jako kapitan generalny. W 1433 r. Gianfracesco Gonzaga otrzymał tytuł margrabiego Mantui, a w 1530 r. Fryderyk II Gonzaga otrzymał tytuł księcia Mantui. W 1531 rodzina drogą małżeństwa uzyskała markizat Montferratu (po wygasłej dynastii Paleologów).Boczna linia Gonzagów z Mantui objęła księstwa Nevers i Rethel we Francji kiedy Ludwik Gonzaga (wł. Luigi, franc. Louis) – młodszy syn Fryderyka II (1519-40) poślubił ich dziedziczkę. Ród Gonzaga-Nevers powrócił do Mantui i objął w niej rządy, gdy syn Luigiego Karol odziedziczył ją (razem z Monferratem) – wydarzenie to rozpoczęło wojnę o sukcesję mantuańską. Córka Karola I, który zdobył dla młodszej linii księstwo Mantui, w Polsce znana pod imieniem Ludwiki Marii, jako żona kolejno – Władysława IV i Jana II Kazimierza była królową Polski (1646-1667).Przedstawiciele innej bocznej linii byli wpierw niezależnymi hrabiami, następnie książętami Guastalli. Pochodzili oni od Ferrantego, najmłodszego syna Franciszka II (1484-1519). Prawnuk Ferrantego, Ferdynand II, także odegrał ważną rolę w wojnie o sukcesję mantuańską.
Władcy Mantui z rodu Gonzagów
• Luigi I (1328-1360)
• Guido (1360-1369), syn Luigiego
• Ludovico II (1369-1382)
• Francesco I (1382-1407), syn Ludovica I
• Gianfrancesco I (1407-1444), syn Francesca I
• Ludovico III (1444-1478), syn Gianfrancesca I
• Federico I (1478-1484), syn Ludovica II
• Francesco II (1484-1519)
• Federico II (1519-1540), syn Francesca II
• Francesco III (1540-1550), syn Federica II
• Guglielmo I (1550-1587), brat Francesca III
• Vincenzo I (1587-1612), syn Guglielma I
• Francesco IV (1612), syn Vincenza I
• Ferdinando I (1612-26), brat Francesca IV
• Vincenzo II (1626-1627), brat Ferdinanda I
Następnie księstwo Mantui przeszło do młodszej linii rodu Gonzaga-Nevers.
• Carlo I (1627-1637)
• Carlo III (1637-1665), wnuk Carla I (Carlo II nie przeżył swojego ojca)
• Ferdinando Carlo IV (1665-1708), syn Carla III
W 1708 zakończyło się panowanie Gonzagów, a Mantua przeszła w ręce Habsburgów.

Cytat drugi podaje zrodlo : podsloncemitalii.pl/andrea-mantegna/rod-gonzagow-la-famiglia-gonzaga-2/
RÓD GONZAGÓW Według jednych Gonzagowie byli milites (żołnierzami) Matyldy z Canossy, podczas kiedy inni uważają, że wzięli oni w lenno dobra należące do klasztoru Św. Benedykta z Polirone (okolice Mantui). Pod koniec XII w. Gonzagowie osiedlili się w Mantui, stopniowo pomnażając swój dobytek oraz fortunę głównie podczas hegemonii rodu Bonacolosich. Jednak w 1328 wystąpili zbrojnie przeciwko ich władzy, zaś po odniesionym zwycięstwie Ludwik Gonzaga został okrzyknięty I° przywódcą ludu (capitano del popolo), czyli reprezentantem cesarza Ludwika Bawarskiego.
Gonzagowie byli nie tylko jednym z najbardziej znanych oraz długowiecznych rodów renesansowych, zbudowali również najtrwalsze we włoskiej historii księstwo, które przetrwało blisko czterysta lat. Po początkowym uznaniu zwierzchnictwa Viscontich z Mediolanu, udało im się uniezależnić na początku XV w. przy pomocy pobliskiej Wenecji. Zintensyfikowali obopólny handel oraz wymianę, stając się tym samym spichlerzem Najjaśniejszej. Wszystko to spowodowało, że Gianfrancesco Gonzaga (1407-1444) uzyskał w 1433 tytuł markiza z rąk cesarza Zygmunta. Jednak prawdziwy splendor miał dopiero nadejść.
Podczas rządów Ludwika III Gonzagi zwanego Turkiem (1444-1478), wielkiego markiza oraz rozsądnego władcy, Mantua stała się jedną ze stolic włoskiego renesansu. Na dwór przybyli Andrea Mantegna wraz z Leonem Battista. Polityka państwa opierała się wówczas na zdecydowanej obronie własnej egzystencji oraz na zachowaniu równowagi między Ferrarą, Mediolanem, Wenecją i Państwem Kościelnym. Nie będąc w stanie konkurować na polu walki, Gonzagowie postawili na kulturę. Kulminacja prestiżu nadeszła podczas rządów Franciszka II Gonzagi (1484–1519) i jego żony Izabeli d’Este, a przede wszystkim razem z ich synem Fryderykiem II Gonzagą (1519-1540), któremu cesarz Karol V nadał tytuł książęcy. Mimo całkowicie odmiennych charakterów Franciszek II i Izabela d’Este zdołali zapewnić państwu przetrwanie w trudnych czasach przypadających na przełom piętnastego i szesnastego wieku. Małżonek Izabeli, angażując się w rozmaite bitwy, często przebywał poza księstwem, a wtedy ona pełniła rolę regentki (głównie podczas weneckiej niewoli Franciszka między 1509 a 1510 i po jego śmierci w 1519, kiedy ich syn pozostawał niepełnoletni). Kochająca literaturę, malarstwo oraz muzykę Izabela sprawiła sobie gabinet – pierwszy i być może jedyny przeznaczony na użytek kobiety w okresie renesansu. Urządziła w nim kolekcję rozmaitych płócien (Mantegna, Perugino), znalezisk archeologicznych, rzeźb oraz manuskryptów. Przede wszystkim jednak Izabela była kobietą mądrą, wykształconą i energiczną.
Fryderyk II Gonzaga przed wstąpieniem na tron przebywał jako papieski zakładnik w Rzymie. Spotkał tam prawdziwy klimat renesansu – wyrafinowaną sztukę oraz oświeconą myśl. Po powrocie do Mantui miał poślubić córkę markiza Monferratu, Marię Paleologo. Do wesela nigdy nie doszło, podobnie jak do innego, zaplanowanego w późniejszych czasach, z Julią Aragońską, córką króla Neapolu, spokrewnioną z cesarzem Karolem V. Małżeństwo z Julią wydawało się Fryderykowi opłacalne, jako że w tamtym okresie Habsburgowie sprawowali we Włoszech hegemonię. Rzeczywiście, jeszcze przed planowaną ceremonią, podczas swojej wizyty w Mantui Karol V nadał Fryderykowi tytuł księcia i zainaugurował Palazzo Te. Była to podmiejska willa zbudowana przez Giulio Romano według założeń witruwiańskich, miejsce wypoczynku, w końcu był to najwspanialszy wyraz włoskiego manieryzmu. Podczas tych wszystkich lat Fryderyk II utrzymywał relację z Izabelą Boschetti, która dała mu syna z nieprawego łoża.Kilka lat później plany matrymonialne Fryderyka II ponownie skierowały się w stronę Monferratu, do przejęcia którego aspirowała również dynastia sabaudzka. Maria Paleologo zmarła, dlatego poślubił on siostrę nieboszczki Małgorzatę. Przyłączenie tego ważnego markizatu wpłynęło niszczycielsko na państwo Gonzagów.Po śmierci pierwszego księcia Mantui, jeszcze w XVI w. (regencja kardynała Herkulesa, rządy Franciszka III Gonzagi oraz Guglielma Gonzagi) miasto przeżyło okres największego skonsolidowania spowodowanego ograniczeniem autonomii pozostałych państewek władanych przez Gonzagów oraz małżeństwami z najważniejszymi dynastiami europejskimi. XVII w. charakteryzował nieustający problem braku sukcesji, dlatego rodzina Gonzagów została najpierw wchłonięta przez swoją francuską odnogę, a w końcu definitywnie wygasła w 1708.

GONZAGOWIE, RODZINA GARBUSÓW Chciałabym opowiedzieć wam pewną ciekawostkę dotyczącą przekleństwa jakie dotknęło ród Gonzagów, a mianowicie garbów. Szpetota pojawia się w wyniku małżeństwa markiza Gianfrancesco z Paolą Malatesta, bogatą córką pana Rimini, która nie specjalnie grzeszyła urodą i oczywiście była garbata. Jego wnuk, markiz Fryderyk I (nazwany przez renesansowego kronikarza „uprzejmym i miłym garbusem”) wspólnie z wnuczkami odziedziczyli chorobę. Wszyscy oni zostali przedstawieni w Scenie dworskiej (Scena della Corte) znajdującej się na ścianie Camera degli Sposi. Grab powrócił w pokoleniu syna pierwszego księcia Mantui Fryderyka II. Mowa tutaj o księciu Guglielmo namalowanym na obrazie Rubensa „Rodzina Gonzagów adoruje Trójcę Świętą”. Wraz z synem garbatego księcia koło się zamknęło, a kalectwo zniknęło, tak samo jak fortuna rodu Gonzagów. Koniec cytatu.

W trzeciej czesci galerii z Palacu Ksiazecego w Mantui przyblize Wam historie corki Karola 1 Gonzaga ktora byla zona dwoch polskich krolow Władysława IV i Jana II Kazimierza w latach (1646-1667)
Dziekuje za wizyte i zapraszam do moich kolejnych wloskich albumow, Andrzej
Lista zdjęć
47
Najbliższe albumy
Porady praktyczne 4
Każdy zalogowany Użytkownik może tu dodać swoje porady praktyczne dotyczące miejsca / kraju.
Uwaga! Zanim dodasz poradę praktyczną sprawdź, czy taka informacja już nie istnieje. Powtarzające się lub nic nie wnoszące porady będą usuwane.
reklama WorldBook
Komentarze 1
nowy komentarz niezalogowanego Użytkownika
Zarejestruj się i korzystaj z pełnej funkcjonalności portalu.
Uwaga! Administracja zastrzega sobie prawo do usunięcia komentarza