Witam, zapraszam do kolejnej mojej galerii z Werony, dzisiaj pokaze Wam benedyktynska bazylike sw Zenona, Według legendy w krypcie tego kościoła bohaterowie sztuki „Romeo i Julia” właśnie tutaj mieli zawrzeć związek małżeński, zapraszam.
Werona jest miastem, które miłośnikowi architektury średniowiecza kojarzyć się będzie z mnogością romańskich i gotyckich budowli.
Mauzoleum św. Zenona wzniósł w pobliżu rzymskiej drogi Via Gallica król Ostrogotów Teodoryk Wielki. W IX wieku został on zniszczony i odbudowany staraniem biskupa Ratolda i króla Franków Pepina. Ponowne zniszczenie miało miejsce w wyniku najazdu Węgrów w X wieku. Dzisiejsza budowla w zasadniczym zrębie powstała u schyłku X wieku z inicjatywy biskupa Rateriusza, przy wsparciu cesarza Ottona I .W 1117 roku budowla uległa częściowemu zniszczeniu w wyniku trzęsienia ziemi. Już w latach 1118-1135 kościół odbudowano. W roku 1178 zakończono budowę stojącej nieopodal campanili – dzwonnicę. W latach 1217-1225 mistrzowie murarscy Brioloto i Adamino da S. Giorgio zbudowali obecną fasadę zachodnią. Zespół zabudowy klasztornej towarzyszącej kościołowi powstawał sukcesywnie aż do okresu gotyckiego. Wtedy też (1387) wzniesiono obecną, wczesnogotycką absydę główną i drewniane sklepienie pozorne nawy. W 1770 r. Republika Wenecka rozwiązała istniejący tutaj konwent benedyktyński, a kościół stał się siedzibą parafii. W trakcie wojen napoleońskich zniszczono większość zabudowy klasztornej.
Bazylika San Zeno Maggiore - sława tego budynku opiera się częściowo na architekturze. W dużej mierze jednak kościół zyskał popularność dzięki legendzie, według której krypta świątyni była miejscem zawarcia małżeństwa bohaterów Szekspirowskiego dramatu pod tytułem „Romeo i Julia”. Historia tej świątyni sięga IX wieku, kiedy to w krypcie kościoła umieszczono relikwie Św. Zenona, patrona miasta. Budynek wzniesiony został w stylu romańskim i stanowił wzór dla innych budowli romańskich w Weronie. W skład bazyliki wchodzi podziemna krypta, kościół główny, prezbiterium oraz 72 metrowa wieża. O której pisał Dante w „Boskiej Komedii”. Na szczególną uwagę zasługują drzwi świątyni, wykonane z brązu, z płaskorzeźbami z motywami religijnymi. Duże wrażenie robi również wejście do kościoła. Jest to dzieło Nicolò, przedstawiające dwa fioletowo - brązowe lwy wspierające dwa potężne filary. Wewnątrz szczególnie godny uwagi jest Poliptyk San Zeno, czyli ołtarz wykonany przez Andre'e Mantegni. Ściany świątyni ozdobione są XII i XIV wiecznymi freskami.
Jesli interesuja Was szczegoly, freski, oltarze kaplice -zapraszam do ciekawego opracowania -link w poradach-dobrze wiedziec.