Większą część Madery Centralnej zajmują szczyty wulkaniczne. Natomiast w głęboko ukrytych dolinach rosną lasy pierwotne. Sama nazwa wyspy Ilha Madeira oznacza Wyspę Drewna lub Zalesioną Wyspę. Tak ponad 500 lat temu portugalscy odkrywcy João Gonçalves Zarco i Tristao Vaz Teixera ochrzcili bezludny skrawek lądu zagubiony wśród oceanu u północnych wybrzeży Afryki, porośnięty gęstwiną naturalnych lasów.
W 1420 roku Zarco, żeby „zdobyć” wyspę i oczyścić pod uprawę rolnictwa podpalił lasy. Były też eksploatowane do budowy statków, domów. Na szczęście lasy na wyspie okazały się bardzo żywotne, a latach od 50-70 XX wieku jako źródło drewna sadzono tu szybko rosnące eukaliptusy, mimozy i sosny. Eukaliptusy kojarzą się z reguły z Australią, a na Maderze ich świeży mentolowy zapach stanowi część dziedzictwa wyspy.
Na wysokości 400- 1300 m rozkwitają unikalne lasy pierwotne laurissilva. Stanowią Park Narodowy o powierzchni 15.000 ha. W 1999 roku lasy te zostały umieszczone na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO Znaczenia drzew laurowych dla wyspy nie sposób przecenić, ponieważ podczas wegetacji dzięki kondensacji pary wodnej wydzielają one do otoczenia od 15 do 25 litrów słodkiej wody każdego dnia.
W górach możemy podziwiać wulkaniczny krajobraz i roślinność wysokogórską.
Madera Centralna odkrywa przed nami urok dzikich nieskażonych krajobrazów. W ciągu jednego dnia można poznać tu kilka stref roślinnych, a nawet przeżyć cztery pory roku :)